ตัวแยกทางแยกคู่

ลักษณะสำคัญอย่างหนึ่งของตัวแยกทางแยกคู่คือการแยก ซึ่งสะท้อนถึงระดับการแยกสัญญาณระหว่างพอร์ตอินพุตและพอร์ตเอาต์พุตโดยปกติแล้ว การแยกสัญญาณจะวัดเป็น (dB) และการแยกสัญญาณที่สูงหมายถึงการแยกสัญญาณที่ดีขึ้นการแยกตัวแยกไอโซเลเตอร์แบบทางแยกคู่มักจะมีความดังถึงหลายสิบเดซิเบลหรือมากกว่าแน่นอนว่าเมื่อการแยกตัวต้องใช้เวลามากขึ้น ก็สามารถใช้ตัวแยกทางแบบหลายทางได้เช่นกัน

พารามิเตอร์ที่สำคัญอีกประการหนึ่งของตัวแยกทางแยกคู่คือการสูญเสียการแทรก (Insertion Loss) ซึ่งหมายถึงการสูญเสียสัญญาณจากพอร์ตอินพุตไปยังพอร์ตเอาต์พุตการสูญเสียการแทรกที่ต่ำกว่าหมายความว่าสัญญาณสามารถเดินทางผ่านตัวแยกสัญญาณได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นโดยทั่วไปแล้วตัวแยกทางแยกคู่จะมีการสูญเสียการแทรกที่ต่ำมาก ซึ่งโดยปกติจะต่ำกว่าสองสามเดซิเบล

นอกจากนี้ ตัวแยกสายแบบแยกคู่ยังมีช่วงความถี่ที่กว้างและความสามารถในการจัดการพลังงานอีกด้วยตัวแยกที่แตกต่างกันสามารถนำไปใช้ในย่านความถี่ที่แตกต่างกันได้ เช่น ย่านความถี่ไมโครเวฟ (0.3 GHz - 30 GHz) และย่านความถี่คลื่นมิลลิเมตร (30 GHz - 300 GHz)ในขณะเดียวกันก็สามารถทนต่อระดับพลังงานที่ค่อนข้างสูงได้ตั้งแต่ไม่กี่วัตต์ไปจนถึงสิบวัตต์

การออกแบบและการผลิตตัวแยกสายแบบแยกคู่ต้องพิจารณาปัจจัยหลายประการ เช่น ช่วงความถี่ในการทำงาน ข้อกำหนดการแยก การสูญเสียการแทรก ข้อจำกัดด้านขนาด ฯลฯ โดยทั่วไปแล้ว วิศวกรจะใช้การจำลองสนามแม่เหล็กไฟฟ้าและวิธีการปรับให้เหมาะสมเพื่อกำหนดโครงสร้างและพารามิเตอร์ที่เหมาะสมกระบวนการผลิตเครื่องแยกทางแยกคู่มักจะเกี่ยวข้องกับเทคนิคการตัดเฉือนและการประกอบที่ซับซ้อนเพื่อให้มั่นใจถึงความน่าเชื่อถือและประสิทธิภาพของอุปกรณ์

โดยรวมแล้ว ตัวแยกทางแยกคู่เป็นอุปกรณ์พาสซีฟที่สำคัญซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในระบบไมโครเวฟและระบบคลื่นมิลลิเมตร เพื่อแยกและป้องกันสัญญาณจากการสะท้อนและการรบกวนซึ่งกันและกันมีลักษณะของการแยกสูง การสูญเสียการแทรกต่ำ ช่วงความถี่กว้าง และความสามารถในการจัดการพลังงานสูง ซึ่งมีผลกระทบสำคัญต่อประสิทธิภาพและความเสถียรของระบบด้วยการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของการสื่อสารไร้สายและเทคโนโลยีเรดาร์ ความต้องการและการวิจัยอุปกรณ์แยกทางแยกคู่จะยังคงขยายและเจาะลึกยิ่งขึ้น